taha

سپاس خداوندي كه دلها را با بهار قرآن مصفا ساخت و توفيق حضور در محضر يكي ديگر از سور نوراني قرآن كريم را روزيمان فرمود.
ضمن عرض ارادت خالصانه به پيشگاه اين وجود ملكوتي، دقايقي چند از بيانات گهربار ايشان بهره‌مند مي‌گرديم.

- در آغاز لطف نموده و خود را براي محبّين قرآن معرفي بفرماييد:

من طه بيستمين سوره از قرآن كريم هستم. 135 آيه دارم و در سرزمين وحي ، مكه‌ي معظمه بر وجود نازنين حضرت محمد(صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم) نازل شده‌ام.

- از شما تقاضامنديم ما را از محتواي كلي آيات خود مطلع سازيد.

در آيات من بيشتر از مبدأ و معاد سخن به ميان آمده و ماجراي زندگي حضرت موسي (عليه‌السلام) به تفصيل بيان شده است. بخش ديگري از آياتم به عظمت قرآن، صفات خداوند اختصاص دارد. همچنين از سرگذشت آدم و حوا و وسوسه‌هاي شيطان نيز سخن به ميان آمده در پايان هم اندرزهاي بيداركننده بيان شده است.

- خواهشمنديم يكي از فضايل تلاوت خود را براي پويندگان طريق هدايت بيان نماييد.

ششمين پيشواي شيعيان حضرت امام صادق (عليه‌السلام) فرمودند: هر كس در تلاوت سوره‌ي طه مداومت نمايد روز قيامت نامه‌ي عملش را به دست راست او مي‌دهند و آن‌قدر به او پاداش عطا مي‌كنند كه راضي گردد.1

- خداوند در يكصد و بيست و چهارمين آيه‌ي شما مي‌فرمايند: « وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى » « و هر كس از ياد من روي‌گرداند حتماً براي او زندگي تنگي خواهد بود و روز قيامت او را نابينا محشور مي‌كنيم» لطفاً در مورد منظور اين آيه توضيح بيشتري بدهيد؟

امام صادق (عليه‌السلام) در مورد اين آيه فرمودند: منظور كسي است كه از ولايت اميرالمؤمنين (عليه‌السلام) اعراض نموده و دوري بجويد. چنين شخصي در قيامت كور مي‌باشد، به آن جهت كه در دنيا كور باطن بوده و دلش از ولايت اميرالمؤمنين نابينا بوده است و خداوند مي‌فرمايند: من او را ترك نموده و در آتش جهنم خواهم افكند به خاطر آن كه در دنيا ائمه‌ي دين را ترك نموده و اوامر آنها را اطاعت نكرد و فرمايشاتشان را نشنيده است و چون به آيات خداوند كه اميرالمؤمنين و ائمه‌ي معصومين هستند ايمان نياورده و به ولايت ايشان توسل نجسته، ائمه نيز در قيامت او را رها مي‌كنند و چنين شخصي به عذاب سخت و دردناكي گرفتار مي‌شود.2

- بر ما منت گذارده و خاطره‌اي از آيات خود را برايمان بازگو فرماييد:

به ياد مي‌آورم كه روزي پيامبر اسلام (صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم) دست حضرت علي (علیه‌السلام) را گرفته و به سوي كعبه بردند. سپس وارد خانه‌ي كعبه شدند و چهار ركعت نماز به جا آوردند، پس از اتمام نماز دستهاي مبارك را بالا بردند ، دعا نمودند و فرمودند: « پروردگارا موسي‌بن‌عمران پيغمبرت دعا نمود و گفت : « َربِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي* وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي *وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّن لِّسَانِي*يَفْقَهُوا قَوْلِي*وَاجْعَل لِّي وَزِيرًا مِّنْ أَهْلِي*هَارُونَ أَخِي*اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي »

«پروردگارا محمد هم پيغمبر توست از حضرتت مسئلت مي‌نمايم علي را كه از اهل‌بيت من است برادر و وزيرم قرارده، پشتم را به او محكم كن و در تبليغ و رسانيدن احكام او را شريك من بنما.»

اما هنوز دعاي پغمبر اكرم (صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم) به اتمام نرسيده بود كه ندا آمد: اي محمد (صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم) آنچه درخواست نمودي ما به تو عطا كرديم و برادرت علي را خليفه و وزيرت قرار داديم.3

- مشتاق شنيدن توصيه‌اي از زبان پر گوهر شما هستيم:

« وَلَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَيَاةِ الدُّنيَا لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ وَرِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَأَبْقَى »

« و هرگز چشمان خود را به نعمتهاى مادّى، که به گروه‏هايى از آنان داده‏ايم، ميفکن! اينها شکوفه‏هاى زندگى دنياست؛ تا آنان را در آن بيازماييم؛ و روزى پروردگارت بهتر و پايدارتر است! »4

- در پايان از حضرتعالي طلب دعاي خير مي‌نماييم.

« وَقُل رَّبِّ زِدْنِي عِلْمًا » « بگو پروردگارا علم مرا افزون كن.»5

با تشكر و قدرداني از بيانات عطرآگين و رح‌بخش شما، اميدواريم خداوند توفيق حضوري ديگر را نصيبمان فرمايد و قلب‌هاي ما را با نور قرآن منور ساخته و ما را جزء اصحاب صراط مستقي قرار دهد.

انشاءالله

پی نوشت ها

1- تفسير جامع ج 4 صفحه 274 - بحارالانوار 92/284 باب 45

2- تفسير جامع ج 4 صفحه 309 و 310

3- سوره طه آيات 25 الي 31

4- تفسير جامع ج 4 صفحه 287 و 288
5- سوره طه آيه 131 6- سوره طه آيه

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید