ghafer

تسبيح و تنزيه، شايسته پروردگاري است كه موجودات هستي را از نعمات بي‌شائبه‌اش بدون منّتي، متنعم نمود و بارديگر نعمت همنشيني با قرآن كريم را به ما ارزاني داشت تا به نور معرفت يكي ديگر از سور آن قلوبمان را نوراني سازيم.
- ابتدا از محضر ايشان خواهشمنديم خود را براي محبّين قرآن معرفي بفرمايند:
من چهلمين سوره‌ي قرآن هستم كه در شهر مكه نازل گشته‌ام و داراي 85 آيه مي‌باشم.
- علت اينكه شما را «مؤمن» هم مي‌نامند چيست؟
زيرا در حدود 30 آيه از آيات من در مورد مجاهدتهاي فردي به نام مؤمن آل‌فرعون مي‌باشد، كه به طرق مختلف از حضرت موسي عليه‌السلام دفاع مي‌كرد.
- لطفاً خلاصه‌اي از آيات كريمه‌ي خود را براي قرآن دوستان بازگو نماييد.
آيات من پيرامون بلندپروازيهاي كفّار و جدال آنان با حق و عذاب خواركننده اي كه خدا به آنان وعده داده . همين‌طور داستان موسي و فرعون و مؤمن آل فرعون كه در ظاهر از شخصيتتهاي فرعوني بود ولي در باطن به موسي ايمان آورده بود مي‌باشدو در آيات پاياني من موضوع قيامت و عبرت از سرنوشت پيشينيان مطرح شده است.
- بر ما منت گذارده و فضيلت تلاوت خود را بيان فرماييد:
شكافنده علوم امام محمدباقر عليه‌السلام مي‌فرمايند: هر كه سوره مؤمن را هر شب (يا هر سه شب يكبار) تلاوت نمايد، حق‌تعالي گناهان گذشته و آينده‌ي او را بيامرزد، و ايمان و پرهيزكاري را از او سلب ننمايد و آخرت او را از دنيايش بهتر گرداند.1
- بفرماييد منظور هفتمين آيه‌ي شما از « الَّذِينَ يَحْمِلُونَ الْعَرْشَ وَمَنْ حَوْلَهُ يُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَيُؤْمِنُونَ بِهِ وَيَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا وَسِعْتَ كُلَّ شَيْءٍ رَّحْمَةً وَعِلْمًا فَاغْفِرْ لِلَّذِينَ تَابُوا وَاتَّبَعُوا سَبِيلَكَ وَقِهِمْ عَذَابَ الْجَحِيمِ » چه كساني مي‌باشند؟
پاسخ خود را از زبان شيواي باقرالعلوم عليه‌السلام بشنويد كه مي‌فرمايند: مقصود از « يحلمون العرش » رسول اكرم صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم و ائمه معصومين عليهم‌السلام مي‌باشند و منظور از « مَنْ حَولَهَ » فرشتگان هستند. همچنين در اين باره از امام صادق عليه‌السلام سؤال شد: آيا تعداد فرشتگان بيشتر است يا فرزندان آدم؟‌
ايشان فرمودند: به حق خدايي كه جانم به دست قدرت اوست، فرشتگان خداوند از تعداد ذرات خاك زمين هم بيشترند، زيرا بر هر موجودي اعم از انسان، حيوان، نبات و ميوه درختان، فرشته‌اي موكل است و هر روز اعمال آنها را به پيشگاه خداوند عرضه مي‌دارد.
و فرشته‌اي نيست از فرشتگان، مگر آنكه براي دوستان ما اهل بيت عليهم‌السلام و كساني كه به ولايت ما ايمان دارند استغفار مي‌نمايد و دشمنان ما را لعنت مي‌كند و از خداوند درخواست مي‌نمايد كه به سوي دشمنان ما اهل‌بيت عذاب بفرستد.
و منظور از « فاغفر لِلَذينَ تابوا » كساني هستند كه از دوستي و پيروي منافقين و بني‌اميه بيزاري مي جويند و توبه نموده و از حضرت علي عليه‌السلام و ائمه معصومين عليهم‌السلام پيروي مي‌كنند. 2
- لطفاً خوانندگان را با شأن نزول يكي ا زآيات حكيمه‌ي خود آشنا بفرمائيد:
روزي تعدادي از يهوديان به يكديگر مي‌گفتند به زودي مسيح، دجال خروج مي‌كند و ما او را ياري مي‌نمائيم و او محمد و يارانش را از بين خواهد برد و ملك و نبوت دوباره به ما بني‌اسرائيل برمي‌گردد و از اذيت پيامبر و ياران او آسوده مي‌شويم. در اين هنگام پنجاه و ششمين آيه‌ي من نازل گشت:‌
« إِنَّ الَّذِينَ يُجَادِلُونَ فِي آيَاتِ اللَّهِ بِغَيْرِ سُلْطَانٍ أَتَاهُمْ إِن فِي صُدُورِهِمْ إِلَّا كِبْرٌ مَّا هُم بِبَالِغِيهِ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ »
« كساني كه بدون حجت و برهان در آيات خدا و ابطال آن جدال مي‌كنند، در سينه‌هايشان چيزي جز تكبر و حسادت نيست و البته هرگز به هدف خود ( كه از بين رفتن پيامبر و خروج دجال است) نمي‌رسند. »
« فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ» تو اي پيامبر (از شر فتنه يهود و دجال) به درگاه خداوند پناه ببر ، زيرا كه اوست شنواو بينا. اين جمله تهديدي است براي يهود.
- از حضور منور شما استدعا داريم توصيه‌اي به مأنوسين قرآن بفرماييد:
« وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ » 3
پروردگار شما فرموده مرا از روي خلوص بخوانيد تا دعاي شما را اجابت كنم. البته كساني كه از عبادت من تكبر مي‌ورزند به زودي خوار و سرافكنده وارد جهنم مي‌شوند.
- چشم اميد به دعاي خيرتان داريم:
« رَبَّنَا وَأَدْخِلْهُمْ جَنَّاتِ عَدْنٍ الَّتِي وَعَدتَّهُم وَمَن صَلَحَ مِنْ آبَائِهِمْ وَأَزْوَاجِهِمْ وَذُرِّيَّاتِهِمْ إِنَّكَ أَنتَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ » 4
پروردگارا! تو ايشان را به بهشت‌هاي جاويداني كه وعده فرموده‌اي داخل كن با پدران صالح و زنان و فرزندانشان زيرا كه تويي آن خداوند با حكمت و توانا.

پی نوشت ها
1- بحارالانوار 92/298،باب 61

2- تفسير جامع ج6 صفحه 112-113
3- غافر/60

4- غافر/8

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید