گروه فعالیت‌های قرآنی: قاری بین‌المللی با اشاره به اینکه مرحوم استاد متولی عبدالعال از خصایص اخلاقی بسیار نیکویی برخوردار بود گفت: تلاوت‌های ساده‌اش موجی از حس در انسان برمی‌انگیخت.
محمود لطفی‌نیا، داور و قاری بین‌المللی، در گفت‌و‌گو با خبرگزاری بین‌المللی قرآن(ایکنا)، ضمن عرض تسلیت فوت استاد متولی عبدالعال، قاری مصری، تصریح کرد: وی از جمله قاریانی بود که به ایران، سفرهای متعددی داشت و از قاریان خوش‌خوان بود. استاد عبدالعال، هم‌دوره استادان مرحوم محمد شحات انور و محمد اللیثی بود که در زمان خود به عنوان قراء درجه یک مصر، مطرح بودند.
وی ادامه داد: این قاری نامدار در سال 1947 میلادی در خانواده‌ای مذهبی و کشاورز روستایی متولد شد، دارای صدایی بسیار شفاف و خوب بود که در زمان تلاوت، احساس باطراوتی به دل‌ها وارد می‌شد و این احساس، همراه باسادگی در تلاوتش موج می‌زد که این نکته مثبت در تلاوت، صدای این قاری نامدار را تأثیرگذار کرده بود.
این داور بین‌المللی درباره شیوه تلاوت عبدالعال تصریح کرد: من احساس می‌کنم ایشان و هم دوره‌هایش، یک نوع شیوه‌ای در مصر دنبال می‌کردند که این شیوه مبتنی بر نفس طولانی و پرتحریر خواندن بود و این نوع تلاوت، باعث وضوح بیشتر جلوه‌های موسیقایی در تلاوت شده و مخاطب به سمت ترنم الهی جذب می‌شود که این نوع شیوه بر روی تلاوت جوانان تأثیرگذار است.
وی در ادامه به اخلاق نیکوی قاری نامدار مصری اشاره کرد و افزود: عبدالعال، رابطه بسیار خوبی با قاریان ایرانی داشت و از خصایص اخلاقی او می‌توان به سادگی، تواضع و فروتنی ایشان اشاره کرد و در برخورد با قاریان دیگر برخورد نیکویی داشت. این قاری در حد بین‌المللی از شهرت بالایی برخوردار بود و مخاطبان بسیاری را به سمت خود جذب کرد و در تلاوت به عنوان استادی قوی‌حنجره شناخته می‌شد؛ در اینجا باید به این نکته تأکید کرد که تلاوت نیکو تنها جذب مخاطب نیست بلکه اخلاق حسنه از اهمیت بالایی برخوردار است.
لطفی‌نیا به قاریان جوان توصیه‌ای داشت و افزود: در بحث آموزشی، قاریان بیش از آنکه به صوت و تکنیک‌ها و مهارت‌های صوتی توجه کنند، به ظواهر لحنی بها می‌دهند و به این سمت حرکت می‌کنند و باید بدانند که ظواهر لحنی، فرم‌هایی هست که می‌توان همیشه آنها را اجرا کرد؛ اما وقتی در عرصه تلاوت و صحنه تلاوت حضور دارند، دچار مشکل می‌شوند و علت همین است که در گوش کردن و تقلید از قراء برجسته نباید به سراغ ظواهر لحنی رفت که علت در تقلید از قرای برجسته است.
این داور بین‌المللی ادامه داد: قاریان نباید در تلاوت‌های خود به سراغ ظواهر لحنی بروند، بلکه باید سراغ تکنیک‌های صوتی رفته و خود را تقویت کنند و همچنین قاری موظف است که دنبال تکنیک‌های صوتی رفته و مهارت خود را نسبت به این تکنیک‌ها افزایش بدهد تا بتواند کارهایی که بزرگان قراء انجام داده‌اند به نمایش گذارد و این به عنوان یک مقدمه است و به هر حال باید به زبان قرآن و اصوات موجود در آیات الهی هر چه بیشتر آشنا بشود تا صداگذاری‌ها هرچه بهتر انجام شود.