sajdeh

ستايش بي‌حد پروردگار عالميان را كه توفيق همنشيني با يكي ديگر از مرواريدهاي درخشان قرآن كريم را روزيمان فرمود تا جرعه‌اي از بحر بي‌كران آن برگيريم و جانهاي تشنه‌ي خويش ر ا با زلال معرفت آن سيراب سازيم.
- در آغاز از محضر پر فيض ايشان تقاضامنديم خود را براي جويندگان معرفت معرفي فرمايند.
من سجده ، سي ‌‌و دومين سوره‌ي منور قرآن حكيم مي‌باشم كه در شهر مكه معظمه بر وجود نازنين اشرف مخلوقات محمدامين صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نازل گشته‌ام و داراي 30 آيه مي‌باشم.
- لطفاً خلاصه‌اي از مطالب نوراني خود را بيان نماييد:
مضمون آيات من شامل بحث گسترده‌اي از مبدأ و معاد، مجازاتهاي مجرمان در روز رستاخيز و درسهاي هشدار دهنده‌اي براي مؤمنان و كافران است، در واقع هدف اصلي آيات من تقويت مباني ايمان(به مبدأ و معاد) و ايجاد موج نيرومندي از حركت به سوي تقوي و بازداري از سركشي و طغيان و توجه به ارزش والاي انسان مي‌باشد.
- آيا زمان خاصي براي تلاوت شما توصيه نشده است؟
صادق آل‌طه عليه‌السلام در اين‌باره فرموده‌اند: هر كس سوره‌ي سجده را در هر شب جمعه قرائت نمايد، خداوند نامه اعمال او را به دست راستش مي‌دهد و گذشته‌ي او را مي‌بخشد و در روز قيامت از دوستان آل‌محمد صلي‌الله‌عليه‌واله‌وسلم خواهد بود.1
- خواهشمنديم گوشه‌اي از فضايل تلاوت خود را نيز براي حق‌پويان راه حق بيان فرمائيد.
همين‌قدر بس كه بگويم ششمين گوهر امامت عليه‌السلام چنين فرموده‌اند: هر كس سوره‌ي سجده را بخواند حقتعالي در قيامت او را تا آنجا كه چشم كار كند، نوري عطا فرمايد و در آن روز به او سرور و شادي كرامت نمايد و در دنيا در حالي باشد كه ديگران آرزوي حال او را بكنند.2
- ايزد يكتا در بيست ‌‌و نهمين آيه‌ي شما چنين فرموده‌ است:« قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ »
« اي رسول خدا ، بگو آن روز فتح به كساني كه كافر شده و ايمان نياورده‌اند، سودي نمي‌بخشد و در آن روز آنها مورد عنايت، واقع نمي‌شوند.» لطف فرموده ، بفرمائيد منظور از «يوم‌الفتح» چه روزي است؟ »
حضرت امام صادق عليه‌السلام درباره‌ي اين آيه فرموده‌اند: منظور از « يوم‌الفتح » روزي است كه دنيا به دست قائم آل‌محمدصلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم فتح مي‌شود.
اگر كسي مؤمن باشد ولي عقيده به روز موعود نداشته باشد از ايمان ناقص خود نفعي نمي‌برد ولي چنانچه عقيده و ايمان كامل به ظهور و فرج حضرت حجت داشته باشد و يقين راسخ نمايد، آن ايمان به او نفع مي‌رساند و در پيشگاه خداوند منزلتي رفيع به دست آورده و بهشت ذخيره صاحب اين عقايد حقه مي‌شود و اين اجر و ثواب ويژه‌ي اميراالمؤمنين عليه‌السلام و فرزندان گرامي آن حضرت و محبين و شيعيان ايشان است. 3
- از شما استدعا داريم خاطره‌اي براي خوانندگان ما نقل نماييد:
به ياد دارم در غزوه تبوك در حالي كه گرما همه را سخت ناراحت كرده بود و هركس به گوشه‌اي پناه مي‌برد، شخصي به نام معاذبن‌جبل به محضر رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم رفت و به حضرت گفت: اي پيامبر خدا، عملي به من بياموز كه مرا وارد بهشت كند و از آتش دوزخ دور سازد. نبي خدا فرمود: خدا را پرستش كن و چيزي را شريك او قرار مده، نمازهاي واجب را انجام بده ‌، زكات واجب ، حق مستمندان را ادا كن و ماه رمضان را روزه بگير. سپس فرمود: آيا مي‌خواهي از ابواب خيرات به تو خبر دهم؟ معاذ گفت: آري اي پيامبر خدا، و ايشان چنين فرمودند: روزه سپري است در برابر آتش و انفاق در راه خدا كفاره گناهان و قيام انسان در دل شب براي خشنودي خداست. سپس شانزدهمين آيه‌ي مرا تلاوت نمودند4: « تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ »
« شبها كه همه مردم به خواب رفته‌اند از بستر استراحت برخاسته و در آن دل شب از ترس عذاب خدا ناله نموده و اميد مغفرت و نجات داشته و براي تقرب به ذات اقدس پروردگار از آنچه كه به ايشان روزي داده شده انفاق مي‌نمايند. »
و چه نيكوست كه اين سخن گهربار از حضرت باقرالعلوم عليه‌السلام را همواره به ياد داشته باشيد كه ايشان فرمودند: منظور از «تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ» عمل و روش مولا اميرالمؤمنين علي عليه‌السلام و پيروان آن حضرت است كه اول شب را استراحت نموده و همين كه ثلثي از شب گذشت از بستر برخاسته و روي نياز به سوي پروردگار جهانيان مي‌آوردند و به مناجات با پروردگار مشغول مي‌شوند و از روي كمال خلوص و رغبت خدا را ياد مي‌نمايند. و اين مردم كساني هستند كه رسول اكرم صلي‌اله‌عليه‌وآله‌وسلم درباره‌ي آنها مژده‌ي بهشت داده و فرموده‌اند كه آنها را در جوار رحمت خدا بوده نه ترسي دارند و نه غصه‌اي « لا خوف عليهم و لا هم يحزنون »5
- در پايان گوش جان مي‌سپاريم به يكي از توصيه‌هاي عبرت آموز شما:
« أَوَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاكِنِهِمْ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ أَفَلَا يَسْمَعُونَ » 6
آيا هلاكت و نابودي پيشينيان كه در طي سالهاي گذشته در اين ديار بوده و اينك اثري از آنها نيست و شما در منازل و خانه‌هاي ايشان در رفت و آمديد و زندگي مي‌كنيد شما را به حقيقت رهبري و هدايت نمي‌كند در صورتي كه همين بود و نبود اقوام گذشته بهترين عبرت و پند است آيا گوش شنوا نداريد؟؟

پی نوشت ها

1- تفسير جامع ج5ص302

2- بحارالانوار 92/298 باب 62

3- تفسير جامع ج 5 ص 318

4- تفسير نمونه ص156

5- تفسير جامع ج 5 ص 310،311

6- سجده/26

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید