«يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِهَا وَالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ»1
آنانكه به آن ساعت ايمان ندارند[از روي تمسخر] تقاضاي تعجيل در ظهور آن مي‌كنند، ولي آنانكه ايمان دارند از آن روز سخت ترسانند و مي‌دانند كه آن روز بر حقّ است.
مُفضّل‌بن‌عمر چنين نقل مي‌كند كه: حضرت جعفر‌بن‌محمد [امام صادق] عليهما‌السلام به من فرمود: اي مفضل اهل عراق اين آيه را چگونه مي‌خوانند؟ (عرضه داشتم: اي آقاي من كدام آيه را؟ فرمود: قول خداي تعالي:[آنانكه به آن ساعت ايمان ندارند [از روي تمسخر] تقاضاي تعجيل در ظهور آن مي‌كنند، ولي آنانكه ايمان دارند از آن روز سخت ترسانند] عرض كردم: اي آقاي من همينطور مي‌خوانند:[آنانكه به آن ساعت ايمان ندارند [از روي تمسخر] تقاضاي تعجيل در ظهور آن مي‌كنند، ولي آنانكه ايمان دارند از آن روز سخت ترسانند و مي‌دانند كه آن حق است] فرمود: واي بر تو! مي‌داني كه [معني] اين چيست؟ عرض كردم: خدا و رسول و فرزند رسول او بهتر مي‌دانند.
فرمود: به خدا سوگند جز قيام حضرت قائم عليه‌السلام نيست، پس چگونه كسي كه به آن ايمان ندارد عجله مي‌كند، به خدا سوگند جز مؤمنان نسبت به آن عجله نكنند، ولي اين را از روي حسد نسبت به شما تحريف كردند، پس اين را بدان اي مفضّل.2
پی نوشت ها
1-شوري/18
2-دلائل‌الامامه، صفحه238