روزانه شاهد خبرهاي غمانگيزي از اقصي نقاط جهان هستيم، خبرهايي كه حاكي از ظلم و ستمهايي است كه به مردم مظلوم و ستمديده ميشود. قطعاًاز بين رفتن همهي اين ظلمها و ظالمان، آرزوي انسانهاي حقطلب و عدالتخواه بوده و هست. براستي آيا برطرف كنندهاي براي همهي اين ظلمت و تاريكيها هست؟ آيا ميشود روزي را نظارهگر بود كه اين آرزو محقق شود و علل همهي اين ظلمها و ستمها برطرف شود كه چيزي جز خودكامگيها و جهل و ناداني و اعمال ناپسند و گناهان نيست.
كليد حل اين معما چون هميشه به دست با كفايت امام زمان و حجت خداوند گشوده خواهد شد. او كه «مُجَّليِ الظُلمَة» است و منيرالحق 1 ، يعني جَلي دهنده و برطرفكنندهي ظلمتها و تاريكيهاي جهل و ظلم و ناداني و روشنگر و بيانكنندهي حق و حقيقت.
با اين كه اكنون نيز به يمن وجودش امان براي اهل زمين بالاخص دوستداران و شيعيانش ميباشد و از خورشيد وجودش بهرهها ميبرند اما با ظهورش تمام تاريكيها نشأت گرفته از معاصي و جهالتها از بين ميرود و آن روشنگر و بيانكنندهي حقيقت، حق را از ظلمت جدا ميكند و قدر و مرتبهي آن را معلوم و آشكار مينمايد. چنانچه خود آن امام ميفرمايد: هر گاه خداوند به ما اجازهي سخن گفتن بدهد حق ظاهر ميشود و باطل نابود ميگردد. آري، آن خورشيد عالمتاب با آمدنش چنان دل تاريكي را ميشكافد و در آن رسوخ ميكند كه تمام ظالمان ظلمتگر در مقابل روشنگري او توان از كف داده و مغبون و مضمحل ميشوند آنگاه انتفاع و بهرهبردن اهل زمين از آن خورشيد عالمتاب به سبب برطرف شدن ابرهاي جهل و ظلمت ، همگاني خواهد گشت.
پی نوشت ها
1- دعاي آليس، مفاتيح الجنان