امام خليفه‌ي خداوند است.
به چه دليل امام را خليفه‌ي خداوند مي‌خوانيم ؛ خداوند كه سنخيتي با هيچ‌كس ندارد تا او بخواهد جانشين خدا گردد!!؟
خليفه يعني جانشين و جانشين يك شخص به كسي گفته مي‌شود كه وقتي دسترسي به آن شخص نباشد همه‌ي امور او به دست جانشين انجام شود و هر كس مي خواهد با آن شخص ارتباط برقرار كند با رجوع به جانشين او اين كار ميسر مي‌شود،و تنها امام است که چنین جایگاهی دارد زيرا تنها اوست كه با خداوند ارتباط دارد و از خواست او مطلع است و در تشخيص كلام خدا با غير آن اشتباه نمي‌كند و از تأثير القائات شيطاني در امان است.
آيه 30 سوره‌ي مباركه بقره اين مطلب را تأييد مي‌كند:
« وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً »
خداوند هنگام خلقت حضرت آدم به فرشتگانش مي‌فرمايد من در زمين خليفه‌اي قرار مي‌دهم.
پس تعبير خليفه تنها به حجت‌هاي معصوم الهي كه برگزيده‌ي خداوند هستند گفته مي‌شود. بايد توجه داشت كه وظيفه‌ي خليفه الهي هم فقط اختصاص به حجت‌هاي برگزيده‌ي خداوند دارد و نسبت دادن اين وصف به همه‌ي انسان‌ها صحيح نمي‌باشد، براي تأييد اين مطلب به روايتي كه ذيل آيه‌ي 30 سوره‌ِ بقره آمده توجه فرماييد
خداوند متعال فرمود: من در زمين براي خود خليفه‌اي بر آنها قرار مي‌دهم پس او حجت من بر ايشان در زمينم مي‌باشد.
خداوند در قسمت ديگري در ادامه‌ي حديث مي‌فرمايد:
إِنِّي أُرِيدُ أَنْ أَخْلُقَ خَلْقاً بِيَدِي- وَ أَجْعَلَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ أَنْبِيَاءَ وَ مُرْسَلِينَ- وَ عِبَاداً صَالِحِينَ أَئِمَّةً مُهْتَدِينَ- وَ أَجْعَلَهُمْ خُلَفَاءَ عَلَى خَلْقِي فِي أَرْضِي يَنْهَوْنَهُمْ عَنْ مَعْصِيَتِي- وَ يُنْذِرُونَهُمْ مِنْ عَذَابِي وَ يَهْدُونَهُمْ إِلَى طَاعَتِي- وَ يَسْلُكُونَ بِهِمْ طَرِيقَ سَبِيلِي وَ أَجْعَلَهُمْ لِي حُجَّةً عَلَيْهِم
همانا من مي‌خواهم مخلوقي به دست خود بيافرينم كه فرزندان او را پيامبران فرستاده شد و بندگان شايسته و پيشوايان هدايت يافته قرار دهم. ايشان را جانشينان خود بر آفريدگانم در زمينم قرار مي‌دهم تا آنها را از گناهان بازداشته و از عذاب من بترسانند و به اطاعت از من هدايتشان كنند و ايشان را به راه من آورند و من آنها (جانشينان خود) را حجت خود قرار مي‌دهم.
همچنين با دقت در لفظ آيه‌ي مذكور درمي‌يابيم كه لفظ جاعل كه به صورت اسم فاعل آمده، نشان‌دهنده‌ي آن است كه شأن خليفه اللهي يك سنت مستمر و هميشگي است و پروردگار عالم از زمان خلقت آدم عليه‌السلام تا قيامت همواره بر روي زمين خليفه و جانشيني دارد.
دوستان، اكنون با توجه به دلائلي كه گفته شد مي‌توان در مقابل منكرين امام عصر وجود امام معصوم و حجت خدا را در هر عصر و زماني را اثبات نمود و تأييدي است بر اين كه زمين هيچ‌گاه از حجت خدا خالي نمي‌ماند.