زندگی بدون امام، زندگی تحت سرپرستی و ولایت غیر خداست.
حتما می پرسید، چگونه می شود که فقط در سایه ی اعتقاد به ائمه ی اطهارعلیهم السلام آدمی تحت ولایت و سرپرستی پروردگار قرار گیرد؟ پاسخ این پرسش را از منظر کلام رسول مکرم اسلام، مشاهده می کنیم که فرمودند:
ای بنده ی خدا در راه خدا و به خاطر او دوست داشته باش و به خاطر او تنفر داشته باش. و دوستی و دشمنیت در راه خدا باشد زیرا ولایت خدا جز از این راه به دست نمی آید و هیچ انسانی هر چند نماز و روزه اش زیاد باشد، طعم ایمان را نمی چشد مگر آن که چنین باشد.
آری، حب فی الله یعنی هرچه را دوست داریم به خاطر خدا دوست بداریم و بغض فی الله یعنی هر چه را دشمن داریم به خاطر خدا دشمن و مبغوض بداریم، کسی که این گونه باشد در واقع خدا را سرپرست خود دانسته وخواست او را بر خواست خود ترجیح می دهد، این است دین دار بودن و رسیدن به حقیقت ایمان، درغیر این صورت انسان ، طعم واقعی ایمان را نچشیده و اعمال او خالی از روح بندگی است هرچند به خاطر کثرت عبادت در نظر دیگران بزرگ و عظیم جلوه کند.
حال باید دید چه چیزی محبوب خداست و چه چیزی مبغوض اوست، چه کسانی محبوب اویند و چه کسانی مبغوض او. برای دریافت این حقیقت ، باز سراغ نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلم می رویم و حقیقت را از کلام حضرتش جویا می شویم، حضرت در پاسخ شخصی که گفت از کجا بدانم دوستی و دشمنی ام، در راه خدا بوده است وبفرمائید دوست خدا کیست تا با او دوستی کنم و دشمن خدا کیست تا با او دشمنی کنم؟ فرمودند:دوست امیرالمومنین علیه السلام دوست خداست، پس با او دوستی کن و دشمن ایشان دشمن خداست، پس با او دشمن باش. با دوست امیرالمومنین دوست باش هرچند که کشنده ی پدر و فرزندت باشد و با دشمن ایشان دشمن باش، هرچند که پدر یا فرزندت باشد.
این است محور ایمان حب و بغض . بدون تردید و مطابق روایات رسیده محبوب ترین شخص عالم نزد خداوند رسول خداست و به دنبال آن حضرت ، اهل بیت ایشان از این ویژگی نزد پروردگار برخوردارند. دوستی با آنان و دشمنی با دشمنانشان محور ولایت حق تعالی می باشد، چرا که سایر مخلوقات در راه محبت به ایشان خلق شده اند.
نتیجتا کسی که ولایت و سرپرستی امیر مومنان و فرزندان معصومشان را نپذیرفته باشد، طبق کلام رسول مکرم اسلامدر حقیقت از زیر چتر سرپرستی حق تعالی بیرون آمده و از ولایتش محروم مانده است و چنین کسی مبغوض حق تعالی است.
رسول خدا ( صلی الله علیه و اله وسلم ) می فرمایند: ولایه علی بن ابی طالب ولایه الله عزوجل و حبه عباده الله و اتباعه فریضه الله و اولیاوه اولیاه الله و اعداوه اعداءالله و حربه حرب الله و سلمه سلم الله عزوجل
ولایت علی بن ابی طالب ولایت خدای عزوجل است. و دوست داشتن او عبادت خداست و پیروی از او از طرف خدا واجب است و دوستان او دوستان خدا و دشمنان او دشمنان خدا هستند. جنگ با او جنگ با خداست و تسلیم بودن نسبت به او، تسلیم بودن نسبت به خدای عزوجل است.

پی نوشت ها
[1]- بحار جلد 69 ص 236 ح 1.
[2]- همان. ادامه ی حدیث اول است.
[3]- بحار/ج 38،ص31و 32