زمانهاي است بس پرآشوب و دوراني است سخت رنجآور، فتنهها از هر سو احاطهمان كردهاند و دشواريها ما را در پنجهي خويش ميفشارند، گاه آنچنان درتنگنا واقع ميشويم كه اميد به فرداي روشن ظهور نبود، تيرگي اين شب تار هلاكمان ميساخت. پس خداي بزرگ را صادقانه شاكريم كه اين اميد سبز در ما به باوري عميق بدل گشته و در اوج سختيها، استقامتمان ميبخشد و پايداريمان را افزون ميسازد.
ما گرفتارشدگان به امواج بلائيم كه به اميد رسيدن به ساحل نجات دست و پا ميزنيم، ساحلي كه نه تنها آن را باور داريم بلكه آن را ميبينيم در همين نزديكيها، گر چه ديگران دورش ميپندارند كه « انهم يرونه بعيداً و نريه قريباً » اما تا رسيدن به ساحل نجات و رهايي كامل از چنگال گرفتاريها چه بايد بكنيم؟ آيا براي خلاصي از دست دشواريها و مشكلات كه بسان امواجي پرتلاطم هر روز و شب بر سرمان فرود ميآيند راهي هست؟ براي بازكردن گره كور گرفتاريها چطور؟
اگر با چنين سؤالاتي به محضر عزيزي مشرّف شويم كه تكتك نقشهايمان را وامدار اوئيم و يكيك نعمتها و بهرهمنديها را مديون دستان پر فيضش، همان بزرگي كه مالك زمينش ميدانيم و صاحبزمان، هم او كه هستي در انتظار اوست و عدالت چشمبهراهش؛ ميدانيد چه پاسخي خواهد فرمود؟ شايد همان كلام شريف را تكرار كرده و يكبار ديگر بفرمايد: اكثروا الدعاء بتعجيل الفرج فان ذلك فرجكم بسيار براي تعجيل در فرج دعا كنيد كه براستي همين دعا وسيلهي فرج شماست و اين حقيقتي است انكارناپذير كه چگونگياش بر ما روشن نيست، اما بارها و بارها برايمان ثابت شده كه دعاي بسيار براي تعجيل در فرج حضرت، مشكلات و گرههاي كور زندگي خودمان را نيز حل خواهد كرد و آنانكه در رأس درخواستهايشان از پروردگار، فرج مولايشان را تمنا ميكنند كمتر در پيچ و خم حوادث و ناملايمات گرفتار ميآيند و در صورت گرفتاري بهتر با مشكلات دست و پنجه نرم ميكنند . در يك كلام بايد گفت دعا براي تعجيل در فرج حضرت وليعصر ( ارواحنا لتراب مقدمه الفدا) بسان كيميايي قادر به حل معضلات و گرفتاريهاي زندگي امروز ماست واطالهي كلام بيش از اين لازم نيست كه به زعم ما « در خانه اگر كس است يك حرف بس است ».