اشاره‌اي كوتاه به آياتي از جزء 17 قرآن كريم كه به مولا اميرالمؤمنين علي عليه‌السلام مربوط مي‌شود.
«إِنَّ الَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُم مِّنَّا الْحُسْنَى أُوْلَئِكَ عَنْهَا مُبْعَدُونَ*لَا يَسْمَعُونَ حَسِيسَهَا وَهُمْ فِي مَا اشْتَهَتْ أَنفُسُهُمْ خَالِدُونَ*لَا يَحْزُنُهُمُ الْفَزَعُ الْأَكْبَرُ وَتَتَلَقَّاهُمُ الْمَلَائِكَةُ هَذَا يَوْمُكُمُ الَّذِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ»
همانا كساني كه از ما نيكي بر آنان مقرر شده، آنان از آن ( دوزخ) دور هستند، صداي آن را هم نمي‌شنوند و ايشان در آنچه دلهايشان بخواهد، جاويدانند. آن بيم بزرگ آنان را اندوهگين نمي‌سازد و فرشتگان به پيشواز آنان آيند، اين همان روز شماست كه وعده داده مي‌شويد (انبياء/101-103)
جعفربن‌محمد (علیه السلام) از پدرانش از علي‌بن‌ابي‌طالب (علیه السلام) نقل مي‌كند كه گفت: پيامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به من گفت: يا علي اين آيه درباره‌ي شما نازل شده است: «ان الذين سبقت لهم منا الحسني اولئك عنها مبعدون.»
پيامبر خدا( صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: يا علي آيه: «لا يحزنهم الفزع الاكبر» درباره‌ي شما نازل شده است، تو و شيعيان تو در موقف قيامت قرارمي‌گيريد و شما در بهشت از نعمت‌ها برخوردار مي‌شويد.(حسكاني:205)
«إِنَّ اللَّهَ يُدْخِلُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يُحَلَّوْنَ فِيهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَلُؤْلُؤًا وَلِبَاسُهُمْ فِيهَا حَرِيرٌ*وَهُدُوا إِلَى الطَّيِّبِ مِنَ الْقَوْلِ وَهُدُوا إِلَى صِرَاطِ الْحَمِيدِ»
همانا خداوند كساني را كه ايمان آورده‌اند و كارهاي شايسته انجام داده‌اند به بهشت‌هايي وارد مي‌كند كه از زير درختان آن جوي‌ها روان است و در آنجا با دستبندهايي از طلا و مرواريد زينت داده مي‌شوند و لباس آنها در آنجا حرير است، و به سوي سخنان پاكيزه هدايت مي‌شوند و به سوي راه خداوند شايسته حمد، هدايت مي‌شوند.(حج/23 و 24)
اصبغ‌بن‌نباته و ابو‌مريم گفتند كه هر دو از عمار ياسر شنيدند كه در جنگ صفين گفت: از پيامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) شنيدم كه به علي (علیه السلام) مي‌گفت: همانا خداوند تو را با زينتي زينت داده كه بندگان را با زينتي بهتر از آن زينت نداده است و آن زينت نيكان نزد خداوند است، تو را طوري قرار داده كه از دنيا چيزي به دست نمي‌آوري و دنيا را طوري قرار داده كه از تو چيزي به دست نمي‌آورد و محبت فقرا را به تو عطا كرده است.(حسكاني:212)
«الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَالصَّابِرِينَ عَلَى مَا أَصَابَهُمْ وَالْمُقِيمِي الصَّلَاةِ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ»
و مژده بده متواضعان را همان‌هايي كه چون خدا ياد شود دلهايشان مي‌ترسد و صبركنندگان بر آنچه به آنان مي‌رسد و اقامه‌كنندگان نماز و آنها كه از آنچه به آنان روزي داديم انفاق مي‌كنند.(حج/35)
ابن‌عباس درباره‌ي سخن خداوند : “و بشر المخبتين“ گفت: راجع به علي و سلمان نازل شده است.(حسكاني:213)
«الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِن دِيَارِهِمْ بِغَيْرِ حَقٍّ إِلَّا أَن يَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ»
كساني كه بدون حق از خانه‌هايشان اخراج شده اند، جز اينكه مي‌گفتند: پروردگار ما خداست.(حج/40)
محمدبن زيد از پدرش نقل مي‌كند كه ابوجعفر‌محمد‌بن‌علي (علیه السلام) پرسيدم كه مرا از اين سخن خداوند:« الذين اخرجوا من ديارهم بغير حق» خبر ده، گفت: اين آيه درباره علي(علیه السلام) و حمزه و جعفر نازل شده و درباره حسين(علیه السلام) نيز جريان پيدا كرد.(حسكاني: 214)
«الَّذِينَ إِن مَّكَّنَّاهُمْ فِي الْأَرْضِ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَآتَوُا الزَّكَاةَ وَأَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَوْا عَنِ الْمُنكَرِ»
كساني كه اگر به آنان در زمين قدرت بدهيم نماز را به پا مي‌دارند و زكات را مي‌پردازند و به نيكي امر مي‌كنند و از بدي باز مي‌دارند(حج/41)
زيدبن علي گفت: چون قائم آل‌محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) قيام كند، مي گويد: ما همان‌هايي هستيم كه خداوند در كتابش به شما وعده داده است: «الذين ان مكنّاهم في الارض»(حسكاني: 215)
