اشاره‌اي كوتاه به آياتي از جزء 11قرآن كريم كه به مولا اميرالمؤمنين علي عليه‌السلام مربوط مي‌شود.
«وَالسَّابِقُونَ الأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالأَنصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ …»
و سابقان نخستين از مهاجران و انصار و كساني كه به نيكي از آنان پيروي كردند خدا از آنان خوشنود است و آنان نيز از خدا خوشنودند.(توبه/100)
سليم‌بن‌قيس گفت: حسن‌بن‌علي عليه‌السلام را سپاس و ثنا كرد و گفت:«السابقون الاولون» همانگونه كه سابقان بر كساني كه پس از آنان آمدند برتري دارند، پدرم علي‌بن‌ابي‌طالب عليه‌السلام به سبب سبقت بر سابقان بر آنان برتري دارند. بن عباس درباره سخن خداوند:«السابقون الاولون» گفت: اين آيه درباره علي‌بن‌ابي‌طالب عليه‌السلام نازل شده و او در ايمان به خدا و رسولش از همه مردم پيشي گرفت و به دو قبله نماز خواند و دو بار بيعت كرد و دوبار هجرت نمود و اين آيه درباره او نازل شد.(حسكاني:146)
«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَكُونُواْ مَعَ الصَّادِقِينَ»
اي كساني كه ايمان آورده‌ايد از خدا پروا كنيد و با راستگويان باشيد.(توبه/119)
ابن‌عباس درباره سخن خداوند: «اتقوا الله و مونوا مع الصادقين » گفت: اين آيه در خصوص علي‌بن‌ابي‌طالب عليه‌السلام نازل شده است.(حسكاني:146)
ابوجعفر گفت: «وكونوا مع الصادقين» یعنی با علي‌بن‌ابي‌طالب عليه‌السلام باشيد.(حسكاني:148)
«وَاللّهُ يَدْعُو إِلَى دَارِ السَّلاَمِ وَيَهْدِي مَن يَشَاء إِلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ»
و خدا به سوي خانه امن دعوت مي‌كند و هر كه را بخواهد به راه راست هدايت مي‌كند.(يونس/25)
عبدالله‌بن‌عباس در تفسير سخن خداوند:«والله يدعوا الي دارالسلام» گفت: منظور از آن بهشت است «و يهدي من يشاء الي صراط مستقيم» منظور از آن ولايت علي‌بن‌ابي‌طالب عليه‌السلام است.(حسكاني:149)
«…َفَمَن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ أَمَّن لاَّ يَهِدِّيَ إِلاَّ أَن يُهْدَى فَمَا لَكُمْ كَيْفَ تَحْكُمُونَ»
آيا كسي كه به سوي حق هدايت مي‌كند شايسته‌تر است كه از او پيروي شود يا كسي كه راه نمي‌يابد مگر اينكه هدايت شود، شما را چه شده است چگونه داوري مي‌كنيد.(يونس/35)
ابن عباس گفت: گروهي داوري نزد پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) آوردند ، پس آن حضرت به بعضي از اصحاب خود فرمود كه ميان آنان داوري كند و او داوري كرد؛ ولي آنان راضي نشدند، پس به علي عليه‌السلام دستور داد كه ميان آنان داوري كند و او داوري كرد و آنان راضي شدند، بعضي از منافقان به آنان گتند: فلاني بر شما داوري كرد راضي نشديد ولي علي عليه‌السلام داوري كرد راضي شديد ، شما چه بد گروهي هستيد! پس خداوند درباره علي عليه‌السلام اين آيه را نازل كرد: «فَمَن يَهْدِي إِلَى الْحَقِّ أَحَقُّ أَن يُتَّبَعَ» و اين بدان جهت است كه علي عليه‌السلام بدون اينكه تعليم داده شود، به حقيقت قضاء موفق بود. (حسكاني:150)
«وَيَسْتَنبِئُونَكَ أَحَقٌّ هُوَ قُلْ إِي وَرَبِّي إِنَّهُ لَحَقٌّ وَمَا أَنتُمْ بِمُعْجِزِينَ»
از تو خبر مي‌گيرند كه آيا آن حق است؛ بگو آري سوگند به پروردگارم كه آن حق است و شما ناتوان‌كنندگان نيستيد.(يونس/53)
جعفر صادق عليه‌السلام درباره آيه:«وَيَسْتَنبِئُونَكَ أَحَقٌّ هُوَ» از پدرش نقل مي كند كه گفت: يعني اي محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) اهل مكه از تو مي‌پرسند كه آيا علي‌بن‌ابي‌طالب عليه‌السلام امام است؟ بگو: آري سوگند به پروردگارم كه او حق است.(حسكاني:151)
«قُلْ بِفَضْلِ اللّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْيَفْرَحُواْ هُوَ خَيْرٌ مِّمَّا يَجْمَعُونَ»
بگو با فضل و رحمت خداوند و به همين شادمان باشند، آن بهتر از چيزي است كه جمع مي‌كنند.(يونس/58)
ابن‌عباس درباره سخن خداوند :«قل بفضل الله و برحمته» گفت: فضل خدا پيامبر و رحمت او علي است.(حسكاني:152)
«أَلا إِنَّ أَوْلِيَاء اللّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلاَ هُمْ يَحْزَنُونَ»
آگاه باشيد دوستان خدا را ترسي نيست و نه آنان اندوهگين مي‌شوند.(يونس/62)
پيامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: از بندگان كساني هستند كه پيامبران به آنان غبطه مي‌خورند ، آنها بدون داشتن مال و متاع دنيا، با رحمت خدا يكديگر را دوست دارند و چهره‌هايشان نوراني است و چون مردم مي‌ترسند آنها نمي‌ترسند و چون مردم اندوهگين مي‌شوند آنها اندوهگين نمي‌شوند، آيا مي‌دانيد آنان كيانند؟ گفتيم: نه رسول الله، گفت: آنان علي‌بن‌ابي‌طالب عليه‌السلام و حمزه بن‌عبدالمطلب و جعفر و عقيل هستند، سپس اين آيه قران را فرمود: «الا ان اولياء الله لا خوف عليهم و لا هم يخزنون» (حسكاني: 153)
«وَأَنِ اسْتَغْفِرُواْ رَبَّكُمْ ثُمَّ تُوبُواْ إِلَيْهِ يُمَتِّعْكُم مَّتَاعًا حَسَنًا إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى وَيُؤْتِ كُلَّ ذِي فَضْلٍ فَضْلَهُ …»
و از پروردگارتان طلب آمرزش كنيد، آنگاه به سوي او برگرديد تا شما را تا وقتي معين به صورت نيكويي برخوردار كند و به هر صاحب فضلي فضل او را بدهد.(هود/3)
جعفر‌بن‌محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) درباره سخن خداوند: «و يؤت كل ذي فضل فضله» گفت: باقر عليه‌السلام مي‌گفت: او علي‌بن‌ابي‌طالب عليه‌السلام است.(حسكاني:153)
