همان طور كه در بحث از تعاليم حضرت عيسى گذشت، آن حضرت مجموعه عهد قديم را تأييد كرد. بنابراين مسيحيان آن مجموعه را به عنوان بخشى از كتاب مقدس خود پذيرفتند.
البته بايد توجه داشت كه عهد قديم دو نسخه قديمى دارد: يكى نسخه عبرى و ديگرى ترجمه يونانى كه به سبعبنيه معروف است. نسخه دوم، برخى كتاب ها و نيز بخش هايى را نسبت به نسخه عبرى زيادتر دارد و نيز ترتيب كتاب ها و تقسيم آنها نيز در اين دو كتاب متفاوت است. مسيحيان اوليه نسخه سبعبنيه را پذيرفتند و بخش هاى اضافه آن براى آنان اعتبار درجه دوم داشت. اما بعدها پروتستان هاى مسيحى به نسخه عبرى بازگشتند و بخش هاى اضافى سبعينيه را غيرقانونى شمردند. آنان اين كتاب ها را «اپوكريفا» يعنى مخفى و پوشيده ناميدند.
در سال هاى نخست تاريخ مسيحيت، عهد قديم تنها كتاب مقدس آنان بود. سال ها گذشت تا اينكه مجموعه عهد جديد، كه بخش اصلى متون مقدس مسيحى است، تدوين شد. البته بايد توجه داشت كه مسيحيان معتقد نيستند كه حضرت عيسى كتابى آورده است؛ بلكه آنان زندگى و سخنان او را براى هدايت انسان ها كافى مى دانند، چرا كه معتقدند خود عيسى كلمه خداوند و وحى است.

اما از اواسط قرن اول به تدريج مجموعه اى از كتاب ها و رساله ها تدوين شد كه عهد جديد خوانده شد و از آنجا كه بخش عمده اين كتاب ها در عصر حواريون تدوين شد، در اينجا به معرفى اجمالى و تاريخ نگارش آنها مى پردازيم. در بخش تعاليم مسيحى به بحث هاى عقيدتى در اين باره خواهيم پرداخت.
مجموعه عهد جديد مشتمل بر 27 كتاب است كه مى توان آنها را به لحاظ موضوعى به سه بخش تقسيم كرد:
بخش اوّل كتاب هاى تاريخى كه مشتمل بر پنج كتاب است، كه چهار عدد از آنها همان اناجيل چهارگانه متى، مرقس و لوقا و يوحنا است. كلمه «انجيل» واژه اى يونانى به معناى مژده است و مقصود از آن پيام و تعليم حضرت عيسى است و اين چهار كتاب در واقع چهار زندگى نامه از حضرت عيسى هستند كه به چهار شخصيت فوق منسوب اند. سه انجيل نخست به لحاظ سبك و محتوا شبيه هم هستند، و به همين جهت «اناجيل همنوا» خوانده مى شوند. اما انجيل چهارم با سه انجيل ديگر متفاوت است و علاوه بر تفاوت مطالب، در اين انجيل، مباحثى از قبيل الوهيت عيسى مطرح شده كه در اناجيل قبلى ديده نمى شود. كتاب پنجم از مجموعه تاريخى اعمال رسولان است كه به حوادث پس از حضرت عيسى و فعاليت هاى حواريون و پولس تا حدود سال 62 م مى پردازد. قسمت عمده اين كتاب درباره مسافرت ها و فعاليت هاى پولس است.
بخش دوم كه موضوع اصلى اش تعليم و موعظه است، مشتمل بر 21 رساله يا نامه است. از اين مجموعه چهارده رساله به صورت قطعى يا احتمالى به پولس منسوب است. سه رساله به يوحنا، دو رساله به پطرس و دو رساله ديگر به يعقوب و يهودا.
بخش سوم اين مجموعه رؤيا و مكاشفه است و حوادث آينده و آخرالزمان را پيش گويى كرده است. در اين بخش تنها يك كتاب به نام «مكاشفه» وجود دارد كه به يوحنا منسوب است.
اما آيا اين مجموعه به لحاظ تاريخ نگارش هم به همين ترتيب است؟
محققان اين مطلب را رد مى كنند. مجموعه عهد جديد را به لحاظ تاريخ نگارش به سه بخش مى توان تقسيم كرد: نوشته هايى كه بين سال هاى 45 تا 65 م نوشته شده اند؛ نوشته هاى مربوط به سال هاى 65 تا 90 ميلادى، و نوشته هاى مربوط به بعد از سال 90 ميلادى. محققان برآنند كه رساله هاى پولس نخستين نوشته هاى عهد جديد است و در مقطع اول نگاشته شده اند.
اناجيل همنوا، كتاب اعمال رسولان و مكاشفه يوحنا در مقطع دوم، يعنى بين سال هاى 65 تا 90 ميلادى نوشته شده اند. گفته مى شود قديمى ترين انجيل، مرقس است كه بعد از سال 65 م نوشته شده و بعد از آن به ترتيب متى و لوقا قرار مى گيرد. سنت مسيحى و نيز نقادان جديد برآنند كه انجيل يوحنا ورساله هاى او در پايان قرن اول نوشته شده اند.
سنت مسيحى، دو رساله پطرس را به همين شخصيت نسبت مى دهد. بنابراين تاريخ نگارش آن را قبل از سال 64 م. مى داند. اما محققان، تاريخ نگارش رساله اول را پايان قرن اول و رساله دوم را اواسط قرن دوممى دانند. رساله كوچك يهودا را نيز بسيارى از محققان مربوط به زمانى متأخر و قرن دوم ميلادى مى دانند.
نكته ديگر، نويسندگان مجموعه عهد جديد است. سنت مسيحى، انجيل متى را به متاى حوارى و انجيل مرقس را به يوحناى مرقس، شاگرد پطرس، و انجيل لوقا و كتاب اعمال رسولان را به لوقا، شاگرد پولس، و انجيل يوحنا و سه رساله به همين نام و كتاب مكاشفه را به يوحناى حوارى و دو رساله منسوب به پطرس را به پطرس حوارى و رساله يعقوب و يهودا را به دو برادر عيسى به همين نام ها نسبت مى دهد. همچنين اين سنت، سيزده رساله را به پولس نسبت مى دهد و در مورد رساله به عبرانيان اختلاف است. نقادان جديد در بسيارى از اين انتساب ها ترديد كرده و با دليل قطعى آنها را رد كرده اند. آنان از اين مجموعه انتساب انجيل لوقا و كتاب اعمال رسولان را به لوقا شاگرد پولس و انتساب 7 يا 8 رساله را به پولس و انتساب كتاب مكاشفه را به يوحناى حوارى پذيرفته اند. اما انتساب ساير كتاب ها را به كسانى كه نامشان را همراه دارند، نمى پذيرند. محققان برآنند كه مجموعه عهد جديد موجود، در اصل به زبان يونانى نوشته شده است. همان طور كه گذشت چند قرن پيش از ميلاد زبان يونانى در كل حوزه درياى مديترانه رايج گشته به صورت زبان دوم و زبان علمى درآمده بود.