IMAGE635570856103522661

درباره زمان تدوین کتاب های عهد عتیق دو دیدگاه وجود دارد. سنت کلیسائی معتقد است این کتاب ها از قرن 16ق.م در زمان موسی شروع به تدوین شد و تا سال 430ق.م آخرین کتاب یعنی ملاکی نبی تکمیل شد. اما محققان نظر متفاوتی دارند و سیر تدوین و ویرایش را از سال 1100ق.م تا 100ق.م می دانند و معتقدند این کتاب ها در دوره های متعددی دست خوش ویرایش کاهنان قرار گرفته است.

یک نویسنده مسیحی می گوید:
شکل گیری کتاب های عهد عتیق در پذیرش رسمی آنها به عنوان کتاب مقدس تاریخی طولانی دارد.
نگارش عهد عتیق حدود 1100ق.م پس از ورود بنی اسرائیل به فلسطین شروع شد و سرود موسی و مریم (خروج15) نگارش یافت و تورات شاید تا سال 400ق.م همان گونه که کاهنان اورشلیم آن را تکمیل و ویرایش کردند به شکل کنونی درآمد.
کار ویرایش برخی از کتاب ها مانند اشعیا 24-27 و حزقیال 38 و نیز دانیال در سال 160ق.م به انجام رسید. و بخش مکتوبات اساساً حدود سال 100ق.م گردآمد اما وضعیت برخی از کتاب ها مثل استر و غزل غزل ها بعداً مورد مناقشه قرار گرفت .
البته نزاع بر سر تعداد کتاب های عهد عتیق تاکنون نیز ادامه دارد و کاتولیک ها در شورای ترنت(1546م) کتاب های اپوکریفا را به عنوان کتب معتبر به رسمیت شناخت اما پروتستان ها این حکم را رد کردند .
پس از تکمیل شدن سیر تدوین و ویرایش و نهائی کردن کتاب های عهد عتیق بحث از تهیه فهرستی از این کتاب های متعدد آغاز شد و باید مشخص می شد که کدام یک از این کتاب ها مقدس هستند و کدامین مقدس نیستند.
به نظر می رسد که با مباحثه انجام شده در شورای جامینا(70-100م) کتب رسمی موجود مورد پذیرش قرار گرفت . اما چندین سال طول کشید تا این حکم به صورت گسترده مورد پذیرش قرار گرفت.

اپوکریفا

از عهد قدیم دو نسخه موجود است که تفاوت هائی فاحشی با هم دارند.
1- نسخۀ اصلی عهد قدیم که غیر از بخش کوچکی از آن، بقیّه به زبان عبری نگاشته شده است.
2- نسخه ای که به زبان یونانی می باشد و در واقع ترجمۀ نسخه اصلی عهد قدیم است که این ترجمه در قرن سوم قبل از میلاد مسیح علیه السلام صورت گرفته است.
علّت پیدایش این دو نسخه این است که در قرن چهارم قبل از میلاد، اسکندر مقدونی به سرزمین فلسطین حمله کرد و آن را به اشغال خود در آورد. در پی آن، یهودیان در سراسر امپراتوری پراکنده شدند و به تدریج زبان مادری خود (عبری) را فراموش کردند و به زبان یونانی روی آوردند.
« بَطلمیوس فیلادلفوس» (پادشاه مصر) در سال 258 قبل از میلاد به یهودیان اسکندریه دستور داد که «عهد قدیم» را به زبان یونانی ترجمه کنند. این ترجمه با همکاری بیش از 70 نفر انجام شد و به ترجمۀ «سبعینیّه» یا « هفتادین» معروف گردید. كه اين ترجمه تفاوت هاي با ترجمه اصل عبري دارد


تفاوت های نسخۀ سبعینیّه با متن عبری عهد قدیم
تفاوت هاي نسخه سبعينيه و نسخه عبري عبراتند از :
در نسخۀ سبعینیّه، هفت کتاب وجود دارد که متن عبری آنها در دست نیست و این کتاب ها در نسخۀ عبری وجود ندارند. این کتاب ها عبارت اند از: «طوبیت، یهودیت، حکمت سلیمان، حکمت یَشُوع بن سیراخ، باروک، کتاب اول مکابیان، کتاب دوم مکابیان».
برخی از کتاب هایی که در هر دو نسخه وجود دارند، در نسخۀ سبعینیّه دارای بخش های اضافه-تری می باشد.
نسخۀ سبعینیّه در ترتیب کتاب ها و تقسیم بندی آنها با نسخۀ عبری تفاوت دارد.
در دو قرن قبل از پیدایش مسیحیت و یک قرن پس از آن، بسیاری از یهودیان و نیز بعداً مسیحیان، از این نسخه استفاده می کردند، تا اینکه در حدود سال 100 م. سران یهودی شورایی تشکیل دادند و بر رسمیت 39 کتاب – که در متن عبری وجود داشتند – رأی دادند و کتاب های هفتگانه موجود در ترجمۀ سبعینیّه را غیر قانونی اعلام کردند؛ امّا مسیحیان، این نسخه را معتبر دانسته، به استفاده از آن ادامه دادند تا اینکه پروتستان ها در قرن شانزدهم میلادی به متن عبری بازگشتند و این هفت کتاب را غیر رسمی اعلام کردند.
بنابراین، یهودیان و پروتستان های مسیحی متن عبری را قانونی می دانند و تعداد کتاب های عهد قدیم را 39 عدد می دانند و دو فرقۀ مسیحی کاتولیک و ارتدوکس نسخۀ سبعینیّه را معتبر دانسته و تعداد کتاب های عهد قدیم را 46 عدد می دانند.
پروتستان ها به هفت کتاب اضافی در نسخۀ سبعینیّه « اپوکریفا» به معنای «مخفی و پوشیده» می گویند، و کاتولیک ها و ارتدوکس ها از آنها به عنوان « قانون ثانوی» یاد می کنند که به معنای اعتبار درجه دوم آن است.
در اینجا به برخی از علل مردود بودن نوشته های اپوکریفایی از نظر پروتستان ها اشاره می شود:
1- در این نوشته ها اشتباهات تاریخی و جغرافیایی فراوانی وجود دارد.
2- این نوشته ها در بین یهودیان عبری که قبل از پیدایش مسیحیت وجود داشته اند، اعتباری نداشته است.
3- در این نوشته ها اصولی تعلیم داده می شود که مورد قبول پروتستان ها نمی باشد مثل: دعا برای مردگان، شفاعت مقدسان، اعتقاد به برزخ و ... .
غیر از کتاب های قانونی و اپوکریفایی عهد قدیم، مجموعۀ دیگری از نوشته ها موجودند که با عهد قدیم مرتبط اند. این مجموعه«سودا پیگرافا» یا «مجعول العنوان» خوانده می شوند. این کتاب ها را هیچیک از یهودیان و مسیحیان قانونی نمی دانند؛ چرا که این کتاب ها در هیچیک از نسخه های قدیمی موجود نیستند. در مورد تعداد کتاب های سودا پیگرافایی اختلاف نظر است، بعضی آنها را 65 عدد و برخی دیگر 52 عدد دانسته اند.
لازم به ذکر است که مسیحیان کتاب تلمود را قبول ندارند و آن را ساختۀ دست دانشمندان یهود می دانند.


کتاب های اپوکریفا به شرح زیر است:
ردیف نام کتاب موضوعات و مطالب
1 طوبیت این کتاب داستان زندگی شخصی به نام طوبیت است که در زمان حرکت به بابل سرکردگی اسرای یهودی را برعهده داشت و خود را وقف خدمت آنها کرد.
2 یهودیت این کتاب داستان زنی یهودی است که با نیرنگ، فرماندۀ سپاه دشمن را کشت و قوم را نجات داد.
3 کتاب حکمت سلیمان منش و سلوک ابرار و کفّار و تمجید حکمت را بیان می دارد.
4 حکمت یشوع بر یگانگی خدا، عالم ابدی و مقدس بودن رحمت خدا تأکید می کند.
5 باروک این کتاب شرح حوادثی که هنگام تخریب معبد رخ داده را می دهد.
6 اول مکابیان مکابی لقب فردی است که سلوکیان را شکست می دهد وخود سلسلۀ مکابیان را تأسیس می کند. بعد از او برادرش یوناتان و سپس برادر دیگرش شمعون پادشاه می شود و شمعون با حیله به قتل می رسد.
7 دوم مکابیان این کتاب نامه به یهودیان اورشلیم است و جشن افتتاح معبد و مبارزه با تفکر پوچ گرایی یهود توسط یهودیان مکابی از مطالب آن است.
8 اضافات استر این کتاب ادامۀ داستان استر را بیان می دارد.
9 اضافات مزامیر این کتاب 5 – 6 باب نسبت به مزامیر اضافه دارد.

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید