ali45

اشاره‌اي كوتاه به آياتي از جزء 28 قرآن كريم كه به مولا اميرالمؤمنين علي عليه‌السلام مربوط مي‌شود.
«وَيُؤْثِرُونَ عَلَى أَنفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ» حشر/9
و ديگران را بر خود مقدم مي‌دارند هر چند خودشان بسيار نيازمند باشند.
مردي نزد پيامبر صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم آمد و از گرسني شكايت كرد پيامبر به خانه‌هاي همسرانش كسي فرستاد و آنان گفتند: جز آب چيزي نداريم، پيامبر صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم گفت: چه كسي اين مرد را امشب ميهمان مي‌كند؟ علي عليه‌السلام گفت: من يا رسول الله، پس نزد فاطمه سلام‌الله‌عليها آمد و او را با خبر كرد، او گفت: نزد ما جز غذاي بچه‌ها چيزي نيست، ولي ما آن را به ميهمانمان مي‌دهيم، علي عليه‌السلام گفت: بچه‌ها را بخوابان و من چراغ را براي مهمان خاموش مي‌كنم، فاطمه سلام‌الله‌عليها چنين كرد و به مهمان غذا دادند، چون صبح شد خداوند درباره آنان اين آيه را نازل كرد:«وَيُؤْثِرُونَ عَلَى أَنفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ» (حسكاني:336)
«وَالَّذِينَ جَاؤُوا مِن بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِّلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ»حشر/10
و كساني كه پس از آنان آمدند مي‌گويند: پروردگارا ما و برادرانمان را كه در ايمان بر ما پيشي گرفته‌اند بيامرز و در دل‌هاي ما كينه‌اي براي مؤمنان قرار مده، پروردگارا تو مهربان و بخشنده‌اي.
عبدالله‌بن‌عباس گفت: با علي‌بن‌ابي‌طالب عليه‌السلام بودم كه بر گروهي عبور كرد كه دعا مي‌كردند، پس گفت: بر من دعا كنيد چون به شما فرمان داده شده كه بر من دعا كنيد، خداوند مي‌فرمايد:«وَالَّذِينَ جَاؤُوا مِن بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ» و من نخستين كسي از مؤمنان هستم كه ايمان آورده‌ام. (حسكاني: 338)
«إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُم بُنيَانٌ مَّرْصُوصٌ»صف/4
ابن‌عباس گفت: وقتي علي عليه‌السلام در صف جنگ بود مانند بنايي آهنين بود و خدا اين آيه را نازل كرد. (حسكاني:339)
«وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ »جمعه/2
و به آنان كتاب و حكمت ياد مي‌داد.
ابن‌عباس درباره سخن خداوند: «وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ »گفت: منظور از كتاب قرآن و منظور از حكمت ولايت علي‌بن‌ابي‌طالب عليه‌السلام است. (حسكاني: 339)
«وَإِن تَظَاهَرَا عَلَيْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلَاهُ وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمَلَائِكَةُ بَعْدَ ذَلِكَ ظَهِيرٌ»تحريم/4
و اگر شما دو نفر بر ضد او همدستي كنيد، همانا خداوند ياور اوست و جبرئيل و شايسته‌ترين مؤمنان و فرشتگان بعد از آنان پشتيبان اويند.
عمار ياسر گفت:از علي‌بن‌ابي‌طالب عليه‌السلام شنيدم كه مي‌گفت: رسول خدا صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم مرا خواند و گفت: آيا مژده‌اي به تو بدهم؟ گفتم: آري يا رسول الله و من همواره با نيكي مژده داده شده‌ام، گفت: خداوند درباره تو قرآني فرستاده است، گفتم: آن چيست يا رسول الله؟ گفت: با جبرئيل همرديف شده‌اي، آنگاه قرائت كرد:«وَجِبْرِيلُ وَصَالِحُ الْمُؤْمِنِينَ »تو و مؤمنان از فرزندان پدرت، همان صالحان هستيد. (حسكاني:341)

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید