حمد و ثنا مخصوص خداوندي است كه عطش علم و دانش را در وجودمان به وديعه نهاد تا ظلمت جهل و ناداني را به روشنايي فهم و كمال بيارائيم. اكنون در محضر پرفروغ يكي ديگر از مرواريدهاي گرانقدر قرآن مجيد هستيم، از ايشان تقاضامنديم خود را براي مؤمنان قرآن‌پژوه معرفي نمايند:
من شعرا بيست و ششمين سوره‌ي قرآن هستم، داراي 227 آيه بوده و در مكه مكرمه بر وجود ارزشمند محمدامين صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نازل گشته‌ام.
- لطفاً ما را از فضيلت تلاوت خود مطلع فرماييد؟
پنجمين ستاره‌ي پرفروغ آسمان ولايت امام صادق عليه‌السلام مي‌فرمايند : هر كس در شب جمعه آيات مرا تلاوت كند از اولياء و دوستان خدا بوده و در حفظ و حراست الهي است. در دنيا فقر و بدحالي به او نرسد و در آخرت از بهشت آنقدر به او بدهند تا راضي شود. 1
- خواهشمنديم چكيده‌اي از محتواي آيات خود را بيان كنيد؟
بخش اول آيات من از تسلي خاطر پيامبر در برابر پافشاري و خيره‌سري مشركان و از بعضي از نشانه‌ها و صفات خدا سخن مي‌گويد. بخش دوم آيات به فرازهايي از سرگذشت هفت پيامبر بزرگ و نيز به عذابهاي دردناكي كه به اقوام آنها فرود آمده تكيه شده است. بخش پاياني آيات من پيرامون پيامبر اسلام، عظمت قرآن، تكذيب مشركان، بشارت به مؤمنات و... مي‌باشد و البته نام من از چند آيه‌ي آخر گرفته شده كه در مورد شعرايي است كه بي‌هدف سخن مي‌گويند.
- در سومين آيه‌ي شما خداوند مي‌فرمايد:
« إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ »
« اگر ما بخواهيم از آسمان نشانه‌اي بر آنها فرو مي‌فرستيم كه خواه‌ناخواه گردن زير بار ايمان فرو برده و تمكين كنند» منظور كدام آيه و نشانه است؟»
اجازه بدهيد پاسخ شما را با ذكر خاطره‌اي بيان كنم، به ياد دارم روزي مردي در حضور حضرت صادق عليه‌السلام گفت: جماعت غيرشيعه ما را مسخره مي‌كنند و مي‌گويند شما خيال مي‌كنيد كه واقعاً در موقع ظهور منادي آسماني صدا مي‌زند و فرج امام زمان را اعلام مي‌دارد؟ امام صادق عليه‌السلام كه ايستاده و به جايي تكيه داده بودند چنان متغير و غضبناك شدند كه نشستند و فرمودند: شما مي‌توانيد اين روايت را از من و پدرم روايت كنيد، از پدرم شنيدم كه فرمود: به خدا قسم صدايي آسماني صاحب امر و ولي‌عصر را به اسم ندا نموده و معرفي مي‌كند، اين در قرآن بيان شده است آن جايي كه مي‌فرمايد:« إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّن السَّمَاءِ آيَةً ...» در روي زمين هيچ‌كس باقي نمي‌ماند مگر آن كه خاضع شده و گردن كج نمايد و ايمان آورد و تمام اهل زمين صداي منادي آسماني را مي‌شنوند كه صدا مي‌زند: اي مردم آگاه باشيد حق با علي‌بن‌ابيطالب عليه‌السلام و شيعيان او مي‌باشد. روز بعد شيطان در بين زمين و آسمان فرياد مي‌زند: حق با عثمان است كه مظلوم كشته شد و بايد مطالبه‌ي خون او بنمائيد. مؤمنين در ايمان خود استوار و ثابت مانده و اثر نداي اولي در ايشان برقرار مي‌ماند ولي كساني كه دلهاي بيمار و مضطرب دارند و به دشمني و عداوت با خاندان رسالت و بيزاري از ما پرداخته و مي‌گويند صداي اولي سحري بود از سحرهاي اهل‌بيت و در تأييد فرمايش خود اين آيه را تلاوت فرمودند: «و ان آية يعرضوا و يقولوا سحرمستمر»2
- بر ما منت گذارده و شأن نزول يكي از آيات خود را برا دوستداران قرآن تعريف كنيد؟
به خاطر دارم كه روزي پيامبر اكرم صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم به اميرالمؤمنين عليه‌السلام فرمود:
يا علي از خداوند مسئلت نمودم كه تو را برادر ، وصي و ولي من قرار دهد و پروردگار خواسته‌ي مرا اجابت فرمود و تو را برادر ، وصي و ولي من نمود. در آن هنگام مرد منافقي اين سخن را شنيد و گفت: چرا محمد صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم از خداي خود درخواست مال و ثروت نمي‌كند تا به او عطا شود و سبب قدرت و شوكت او گردد و بر دشمنان غالب و مسلط شود، به خدا سوگند مشت خرمائي در نظر من بهتر است از آنچه محمد صلي‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم از خدا طلب كرد. پيامبر خدا از سخنان آن مرد منافق ناراحت و دلتنگ شد و آثار اندوه بر چهره‌ي مباركش ظاهر گرديد.3 در همين هنگام خداوند دومين آيه‌ي مرا در مقام تسلي پيغمبرش نازل فرمود: «لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ» اي رسول گرامي تو چنان در انديشه‌ي هدايت مردمي كه نزديك است از غم آن كه اين مردم كافر ايمان نمي‌آورند خود را هلاك كني.
- منتظر شنيدن توصيه‌اي از زبان پر مهر شما هستيم؟
«أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ*وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ *وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ»4
« اي مردم در وزن اشياء دقت نموده و كم‌فروشي ننماييد. با ترازوي صحيح و درست اجناس را وزن كنيد و كالاهاي مردم را كم ندهيد و در روي زمين ايجاد فتنه و تباهي نكنيد.»
- لطفاً ما را از دعاي خير خود بهره‌مند گردانيد.
« رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ *وَاجْعَل لِّي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ »5
« پروردگارا مرا دانش‌هاي عقلي و ديني ببخش و به بندگان صالح خود ملحق‌ساز و مرا نام و يادي نيك در ميان آيندگان قرار ده»
با تقدير فراوان از حضور منور شما كه ما را به ميهماني باصفاي خود پذيرا گشتيد. به اميد آنكه آيات هدايتگر شما چراغ فروزان و راهنماي دائمي ما به سوي صراط مستقيم الي‌الله باشد. انشاءالله
پی نوشت ها
1- بحارالانوار 92/286 باب 51
2- تفسير جامع ج5 ص 61
3- تفسير جامع ج 5 ص60
4- سوره شعرا /181،182،183
5- سوره شعرا/ 83،84