emam zaman32

« وَلِيُمَحِّصَ اللّهُ الَّذِينَ آمَنُواْ وَيَمْحَقَ الْكَافِرِينَ » 

تا خداوند مؤمنان را بيازمايد و كافران را نابود سازد.(سوره آل عمران/آيه141)
محصّ يمحّص به معني آزمودن،‌غربال كردن است كه احاديث فراواني نيز در مورد آن داريم؛ مَحَقَ به معني از بين رفتن تدريجي است. بعد از چهاردهم ماه، هر روز ماه كم‌كم كوچك مي‌شود تا مي‌رسد به شب بيست و هشتم و نهم كه مي‌گويند ماه در محاق است، يعني ماه به كلي از بين رفته است. لذا مي‌فرمايد: تا خداوند كافران را به صورت تدريجي نابود كند و از بين ببرد.
در ذيل آيه‌ي شريفه‌، احاديث فراواني داريم از جمله: وجود مقدس آقا رسول الله مي‌فرمايد: إنَّ عليا وصيي؛ حضرت علي عليه‌السلام وصي من است، و من ولده القائم المهدي؛ آن مهدي قيام‌كننده نيز از نسل حضرت علي عليه‌السلام است، الذي يملا به الارض قسطا و عدلا؛ كه خداوند به وسيله‌ي او زمين را پر از عدل و داد مي‌كند، كما ملئت جورا و ظلما؛ به طوري كه با جور و ستم پر شده، و الذي بعثني بالحق بشيرا و نذيرا؛ سوگند به خدايي كه مرا به حق بشارت‌دهنده و انذاردهنده مبعوث كرده، إنّ الثابتين علي القول بامامته في زمان غيبته لَأعز من الكبريت الأحمر؛ همانا كساني كه به امامت او در زمان غيبت ثابت‌قدم مي‌مانند، از كبريت احمر عزيزتر هستند.
كبريت احمر هم به گوگرد سرخ ترجمه مي‌شود كه كمياب است و هم به طلاي ناب ترجمه مي‌شود، طلاي 24 عيار. هر طلايي معمولاً يك آلياژهايي به صورت آميخته دارد، آن طلاي خالص كه 24 عيار باشد، تقريباً خيلي كم است و خيلي گران بها و باارزش است.
عزيز يعني عزيزالوجود، چيزي كه كمياب باشد، چون هر چيزي كه كمياب باشد طبعاً قيمت پيدا مي‌كند، كساني كه در زمان غيبت بر امامت آن حضرت ثابت‌قدم بمانند، از كبريت احمر عزيزتر هستند يعني كمياب‌تر و يا پربهاتر.
جابر عرض كرد، يا رسول‌الله آيا اين قيام‌كننده از فرزندان شما، غائب هم خواهد شد؟ ( چون حضرت فرمود در زمان غيبت او) فرمود: اي و ربّي؛ آري سوگند به پروردگارم، و ليمحص الله الذين آمنوا و يمحق الكافرين؛ تا خداوند بيازمايد كساني را كه ايمان آورده‌اند و نابود كند، كافران را. يا جابر إن هذا لامر من امر الله؛ اي جابر اين يكي از فرمانهاي الهي است، و سرّ من سرّالله؛ و رازي از رازهاي پروردگار است، من سرّ علته مطويه عن عباده؛ اين يك سري است كه راز و علت آن از مردم پوشيده است.
فرمود: علت آن از بندگان پوشيده است، فإياك و الشك؛ مبادا در اين مسئله شك بكني، فإن الشك في امر الله عزوجل كفر؛ كه شك در امر پروردگار، كفر است.
در ذيل همين آيه، قندوزي اين حديث را نقل كرده : من أنكر خروج المهدي فقد كفر بما انزل علي محمد؛ هر كس خروج حضرت مهدي را منكر شود، بر آن ديني كه بر پيامبر نازل شده، كافر شده. يعني انكار حضرت مهدي در حد كفر است. اين حديث متواتر را بسياري از بزرگان اهل سنت آورده اند و يقيناً‌ از پيامبراکرم صلی الله علیه و آله و سلم رسيده است.

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید