السلام عليك ايها العَلَمُ المَنصوب سلام بر تو اي پرچم برافراشته
از ديرباز تاكنون پرچم، علامت قدرت و اقتدار هر قوم و ملتي محسوب مي‌شده و به اهتزاز درآمدنش نشانگر عزت و پابرجايي راه و طريقت آن كشور و ملت بوده است و نشانه و علامتي بوده تا مردم هر سرزمين به راه و روش خود پايدار بمانند و به آن افتخار نمايند.
و اما چرا دردعاها به امام عصر ارواحنا له الفداه لقب علم المنصوب مي‌دهيم؟
با اندكي تأمل درمي‌يابيم كه حضرت مهدي عليه‌السلام در هر عصر و زماني موجبات عزت و آبرو براي شيعيان را فراهم كرده و مي‌كند. او همواره نشانه‌ي دين، هادي و راهنماي انسانها به طريق راست بوده و هست.
با اين وجود، چگونه مي‌توان او را عَلَم برافراشته ، علامت اقتدار و قدرت مسلمين و اسلام به شمار نياورد؟
آري قطعاً امام پرچمي برافراشته بر بلنداي قله‌ي تشيع مي‌باشد كه به اذن الهي به اهتزاز درآمده و با نسيم جان بخشش دلهاي شيعيان را به طرف خويش كه صراط مستقيم است، هدايت مي‌كند. نشانه‌اي كه راهنماي همه‌ي مردم به سوي حقيقت مكتب اسلام است. علامتي كه هر گم كرده راه را به طريق راست رهنمون مي‌كند. هادي هر غافل دنيا زده‌ اي است كه گاه ‌گاهي نهيب « فَاَيْنَ تَذْهَبون» او را متذكر مي‌سازد. امام عَلَمي تواناست كه در بادها و طوفان‌هاي سهمگين روزگار هرگز قامت كج نكند و وسيله‌اي توانا براي فهم دين به اهلش مي‌باشد. آري، اين پرچم برافراشته ، همواره ناصر و نگهبان دين خدا بوده است و باعث عزت ، قدرت و آبروي شيعيان است.
و پرچمدار تواناي اين پرچم خداوند قادر است كه آن علم منصوب را در يد قدرت خود به اهتزاز درآوده تا بدين گونه همه‌ي هستي از وجودش بهره گيرند و به وسيله‌ي او به پروردگارشان تقرب جويند.
عزيزان، بياييد دل در گرو آن علم منصوب دهيم و دل‌هاي شيعيان را هم به طرفش متمايل سازيم، باشد كه معرفتمان به آن عزيز فاطمه دوچندان گردد.